ارائه یک مدل ریاضی جدید برای برنامه‌ی زمان‌بندی نیروی انسانی و حل آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این نوشتار روشی برای برنامه‌ریزی عدد صحیح به‌منظور برنامه‌ی زمان‌بندی نیروی انسانی، با فرض در نظر گرفتن تجربه، تخصص و مطلوبیت افراد ارائه شده است. مسئله‌ی برنامه‌ی زمان‌بندی نیروی انسانی که زیرشاخه‌یی از برنامه‌ریزی تولید است، به‌دلیل تخصیص منابع به عناصر در یک پهنه‌ی زمانی یا مکانی با توجه به محدودیت‌ها، خواسته‌ها و نیازهای سیستم، و با هدف کمینه‌کردن هزینه‌ها و استفاده‌ی بیشینه از منابع از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از مزایای مدل پیشنهادی در نظر گرفتن امکان جایگشت پرسنلی است، بدین معنی که در صورت مواجهه با کمبود نیروی انسانیِ باتجربه‌ی خاص، افراد باتجربه‌ی بالاتر می‌توانند با تحمیل جریمه به سیستم جایگزین شوند. مدل پیشنهادی با در نظر گرفتن توأمان جنبه‌های هزینه‌یی و مطلوبیت سعی می‌کند بین این دو معیار اساسی در مسئله‌ی برنامه‌ی زمان‌بندی نیروی انسانی تعادل برقرار کند. از مزایای دیگر مدل پیشنهادی این است که مطابق دنیای واقعی، رفتار مطلوبیت افراد به‌صورت غیرخطی یا فزاینده فرض شده است. با توجه به پیچیدگی مدل ارائه شده، یک الگوریتم ژنتیک کارا برای حل مدل در ابعاد بزرگ توسعه داده شده است. به‌منظور بررسی صحت عملکرد مدل پیشنهادی و نیز الگوریتم ژنتیک توسعه داده شده، تعدادی مسئله‌ی نمونه در ابعاد متنوع حل و نتایج محاسباتی ارائه شده است.